در مورد آمار معتادان در ایران، اعداد و ارقام مختلفی ذکر میشود، اما چه به صورت تفننی یا دائمی متاسفانه ایران دارای بیشترین معتادان نسبت به جمعیت، در بین کشورهای جهان است. دسترسی به عمد آسان به مواد مخدر، مواد توهم زا و محرک در ایران از سایر موارد قابل توجه و بررسی است.
بی صداتر از خواب خدا
پشت شمشاد‌های پارک نیم خیز شده بود و مرتبا به یک سمت سرک می‌کشید.
زنی قد بلند با صورتی زیبا حدوداً ۳۸ ساله به نظر میرسید. کنجکاو شدم. کتابمو کنار گذاشتم و حرکاتشو زیر نظر گرفتم، خیلی مضطرب به نظر میومد. رد نگاهشو گرفتم.
کمی آن طرف تر پسری حدوداً ۱۸ ساله با مردی ۳-۴۲ ساله گرم گفتگو بودند.
پسر لباس های مرتبی به تن داشت. موهاش خیلی امروزی آرایش شده بود، ابروهاشو برداشته بود و دستاش پر از جای زخم تیغ بود.
مرد هم ظاهر بعدی نداشت.
زن مردد بود گاهی برمی خا ست و خیلی زود دوباره نیم خیز میشد.
پسر کاملا آشفته به نظر میرسید طرز حرف زدنش حالت عادی نداشت.
وقتی با مرد حرف میزد تو چشماش نگاه نمیکرد.
مرد به طرز جلفی به پسر نزدیکتر شد و دستاشو رو شونه هاش گذاشت و دو سه قدم جیک تو جیک با هم راه رفتند،ایستادند، کمی دورو برو نگاه کردند اینبار به سمت موتوری که کنار جدول خیابون پارک شده بود رفتند.
زن مصمم شد با قدمهای بلند به سمتشون حرکت کرد، اسم پسرو صدا میزد: امیر! امیر! نرو! برگرد! باهاش نرو!پسر به سمت صدا برگشت، تعجب کرد اما بی اعتنا به راه افتاد تا سوار مو تور بشه، زن کاملا بهشون نزدیک شده بود، حالت تهاجمی به خودش گرفته بود رو به مرد کرد و گفت: آقا از جون بچه من چی میخواهی ولش کن این جای بچه ی تو.
مرد سر تا پای زن و با ولع نگاه کرد و گفت:ا آبجی منم دارم کمکش می‌کنم.
زن سر تا پاش می‌لرزید. وقتی به پسر نگاه کرد چشمش از عشق یا شایدم از اشک لبریز بود. دستاشو به سمت پسر دراز کرد ملتمسانه ازش می‌خواست تا با هم به خونه برگردند.
پسر با خشونت دست مادرو کنار زدو گفت: از جون من چی میخوای، دست از سرم بر دار غیر از من دوتا بچه داری برو اونارو بپا.
مادر با حالتی شکست خورده التماس میکرد : خونمونو بیشتر از این خراب نکن، بابات حال نداره، آخه از این اتو آشغالا که میکشی از این آدمای الاف که باهاشونی چی عایدت می‌شه، بیا پسرم، کمکت می‌کنم، ترکت میدم.
او همچنان ضجّه میزد که پسر سوأر موتور شد .
مادر تلاش آخری کرد، دست دراز کرد به امید نجات پسر ...
اما او با دست بر سینهٔ مادر کوبید زن دو سه قدمی به عقب پرت شد.
از جام بلند شدم، ایستادم!
او هم ایستاده بود و خیره به آسمان , بی صدا تر از خواب خدا اشک می‌ریخت.
